2. Corint 10 da 13
- von Rico Loosli 6934 Bioggio
-
Zugriffe: 316
2. Corint 10 da 13
10 Jau, Paul, vi drizzar ina supplica urgenta a Vus en il temp da la migrezza e gentilezza da Cristus – uschè debla sun jau era, sche jau sun en fatscha a Vus, hai tuttina curaschi, sche jau sun absenta.
2 Jau As supplitgesch: En mia preschientscha na stoss jau betg far curaschi da prender morsas severas cunter quellas persunas che ans valiteschan sco sche nus ans laschassan manar da las vistas umanas.
3 Schebain che nus vivain sco auters umans, na faschain nus betg guerra sco quai ch'ils umans fan quai.
4 Las armas da nossa guerra n'èn numnadamain betg umanas, mabain davos ellas stat la forza da Dieu ed ins po cumbatter fermas fortificaziuns.
5 Nus fixain ponderaziuns enturn e tut quai che sa mussa cunter l'enconuschientscha da Dieu, e nus prendain mintga patratg per al far obedientscha al Cristus.
6 Nus essan era pronts da chastiar mintga malobedientscha, uschespert che Vus essas dal tuttafatg obedaivla.
7 Ella guarda vers l'extern. Sch'insatgi è per sasez persvas ch'el appartegnia a Cristus, duai el anc ina giada patratgar davart il suandant: nus tutgain a Cristus sco el.
8 Era sche jau ma glorifitgesch in pau memia fitg ch'il Segner ans ha dà la cumpetenza da bajegiar si vus, da betg as stgarpar giu, na stuess jau betg ma turpegiar da quai.
9 Jau na vi betg svegliar l'impressiun, cura che jau hai vulì far tema a vus tras mias brevs.
10 Pertge che intgins din: "Sias brevs èn impurtantas e vigurusas, ma sia cumparsa persunala è flaivla e ses pleds èn spretschants.
11 Tgi che di quai duai resguardar che nus schain en absenza cun brevs, vegnin er a far quai durant nossa preschientscha.
12 Nus na ristgan però betg da ans cumparegliar cun quels u da sa metter sin in stgalim che cusseglian a sasezs. Sch'els sa mesiran be vi da sasezs e sa cumpareglian cun sasezs, na chapeschan els nagut.
13 Nus na vegnin dentant betg a sa gloriar ordaifer ils cunfins tschentads da nus, mabain entaifer ils cunfins dal territori che Dieu ha attribuì a nus e che duess tanscher fin a vus.
14 Effectivamain n'ans tendain nus betg memia lunsch, sco sche nus na tanschessan betg fin tar vus. Nus eran gea ils emprims ch'èn vegnids cun il bun messadi davart Cristus fin tar vus.
15 Na, nus n'ans gloriain betg ordaifer ils cunfins da la lavur dira d'insatgi auter, ma nus sperain che cun Vossa cretta creschenta creschia er quai che nus avain fatg entaifer noss territori. Lura pudain nus far anc dapli
16 e la buna missiva annunzian ils pajais che stattan anc pli lunsch davent che ella. Uschia n'ans gloriain betg pervi d'insatge ch'è gia vegnì fatg en il territori d'insatgi auter.
17 "Tgi che sa gloriescha, duai sa gloriar pervia da Jehova.
18 Pertge betg tgi che sa recumonda è cumprovà, mabain quel che Jehova recumonda.